Rouwverwerking, een zware opdracht!

Dé manier om te rouwen, bestaat niet. Rouw is individueel, een persoonlijk proces. Er staat ook geen tijdsbestek voor. Wel is het verstandig om te proberen toch een beetje in het leven te blijven staan, ook al zou je het liefst in bed willen blijven liggen met de dekens over je hoofd. Voor een paar dagen of zelfs weken kan en mag dat best. Maar door jezelf te dwingen toch op te staan, voorzichtig te gaan werken of gewoon een eindje te gaan lopen leer je jezelf de draad weer op te pakken.

Het omgekeerde komt ook voor: mensen die vluchten in hun werk of bezigheden, om het verlies maar niet onder ogen te hoeven zien. Voor hen geldt juist het tegenovergestelde: door de tijd te nemen stil te staan bij hun gemis, voorkomen zij dat ze vroeg of laat vastlopen in het rouwproces. Ontkennen van de werkelijkheid heeft namelijk geen zin. Uiting geven aan je verdriet is een beter idee. Hoe je dit doet, is voor iedereen persoonlijk. De een voelt zich het prettigst door vaak te praten over hun verlies, maar er zijn ook mensen die hun gevoelens liever opschrijven, verwerken in muziek of kunst, of zich getroost voelen wanneer zij een bos- of strandwandeling maken. Hoe dan ook: doe wat voor jou het beste voelt.

Een workshop met als doel in contact te komen met gelijkgezinden om samen te onderzoeken wat nodig is. Geen oplossingen maar delen van ervaring en betekenis geven aan het eigen verhaal.